در این تحقیق، مدیریت کارمندان مورد بررسی و پژوهش
قرار گرفته است که در سه فایل با فرمت
word با
عناوین ذیل در اختیار شما قرار می
گیرد.
– اصل تشویق و تنبیه در مدیریت علوی
– راهکارهای توانمندسازی کارمندان
– مروري بر مسائل تئوريك در حوزه مديريت تشويق و
قدرداني
در زیر به
مختصری ازعناوین و چکیده آن چه شما در این تحقیق دریافت می کنید، اشاره شده است :
اصل تشویق و
تنبیه در مدیریت علوی
مكانيزم ساختاري
كه هر سازماني براي برانگيختن يا قدرداني از كاركنانش ايجاد مي‌نمايد، سيستم
پاداش (Reward System) ناميده مي شود. در اين
سيستم كه در اكثر سازمان هاي بزرگ امروزي وجود دارد، عملكرد هر فرد مشخص گرديده و مورد
ارزيابي دقيق قرار مي‌گيرد و سپس در صورت رشد و پيشرفت، مورد تشويق و تقدير قرار
مي گيرد. پاداش هاي عمده در بيشتر سازمان ها، جبران خدمات، ترفيع، ارتقاء، مزايا،
پاداش مالي و يا گرفتن پست و مقام مي باشد كه هر يك از اين پاداش ها، مي تواند
بر روي نگرش ها، رفتارها و انگيزه هاي افراد تأثير بگذارد. اصولاً اگر مدير
بخواهد بر مبناي اصل انصاف و عدالت حركت كند، نمي تواند به عملكرد همه كاركنان به
طور يكسان بنگرد و تلاش ها و كوشش هاي برخي كاركنان مبدع و خلاق و احياناً سستي ها
و كم كاري هاي برخي ديگر را ناديده بگيرد.
خداوند
متعال نيز در كتاب ارزشمند قرآن، بارها به اين نكته اشاره فرموده است كه خوب و بد
يكسان نيستند و بايد بين آن ها تفاوت قائل شد. از جمله در آيات زير:
ـ بگو اي
پيامبر، آيا كور و بينا با هم مساويند؟
ـ بگو اي
محمد، پليد و پاكيزه يكسان نيستند؟
ـ اصحاب
جهنم و اصحاب بهشت يكسان نيستند.
ـ خداوند
مجاهدان را بر نشستگان برتري داده است.
ـ آيا
تاريكي و روشنايي را مساوي مي‌داني.
ـ آيا كساني
كه مي دانند با كساني كه نمي دانند، برابرند؟
چنان چه ملاحظه
مي‌شود، خداوند در اين آيات، يك نوع مرز بندي بين افراد شايسته و افراد ناشايست
ايجاد نموده است و آنان را از يكديگر متمايز ساخته است.
امام علي
(ع) نيز اين نكته دقيق مديريتي و تربيتي را در دستورالعمل معروف خود به مالك اشتر
گنجانده و مي فرمايد: اي مالك، هرگز نبايد نيكوكار و بدكار در نزد تو يكسان باشند
كه همانا چنين حركتي، نيكوكاران را در نيكي كردن، بي رغبت و تبهكاران را به بدكاري
وامي‌دارد. بلكه با هر كدام از آنان، متناسب با آن چه انجام داده‌اند، برخورد نما.
از اين
رهنمود ارزشمند امام، چند نكته مهم مديريتي به دست مي‌آيد
:
1- تشويق و تنبيه، لازمه مديريت و زمامداري است.
2- تفاوت گذاشتن در مديريت اصل است، اما تبعيض قائل شدن
ممنوع.
3- ترك تشويق و تنبيه سبب بي رغبتي نيكوكاران (كاركنان
كوشا و مُجِدّ) و جسور شدن بدكاران (كاركنان سست و كم كار) مي گردد.
4- در اثر ترك تنبيه و تشويق، كاركنان به سستي و
كاهلي گرايش مي يابند.
5- تشويق و تنبيه بايد متناسب با عمل انجام شده
باشد.
در اين مورد،
حضرت در جاي ديگري مي فرمايند: خطاكار را متناسب با جرمي كه انجام داده، مجازات
كن، نه آن سان كه از حد بگذرد.
این فایل
شامل صفحه نخست، فهرست مطالب و متن اصلی می باشد که با فرمت
word در
اختیار شما قرار می گیرد.
فایل قابل
ویرایش است.
تعداد صفحات: 30
